Τραγούδια από την εποχή του 1940:
Ελληνοϊταλικός πόλεμος, Κατοχή, Αντίσταση
Η ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ ΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ '40
Η Σοφία Βέμπο με τα τραγούδια της εμψύχωνε τους Έλληνες και γελοιοποιούσε τον Μουσολίνι και την φασιστική Ιταλία.
Για τα τραγούδια της αυτά ο λαός την ονόμασε "τραγουδίστρια της Νίκης".
Για τα τραγούδια της αυτά ο λαός την ονόμασε "τραγουδίστρια της Νίκης".
"Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά"
Πηγή: https://youtu.be/S4T7GzwCuik
Στίχοι: Μίμης Τραϊφόρος
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ
Μεσ’ τους δρόμους τριγυρνάνε οι μανάδες και κοιτάνε ν’ αντικρίσουνε,
τα παιδιά τους π’ ορκιστήκαν στο σταθμό όταν χωριστήκαν να νικήσουνε.
Μα για `κείνους που `χουν φύγει και η δόξα τους τυλίγει, ας χαιρόμαστε,
και ποτέ καμιά ας μη κλάψει, κάθε πόνο της ας κάψει, κι ας ευχόμαστε:
Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά,
παιδιά στη γλυκιά Παναγιά προσευχόμαστε όλες να `ρθετε ξανά.
Λέω σ’ όσες αγαπούνε και για κάποιον ξενυχτούνε και στενάζουνε,
πως η πίκρα κι η τρεμούλα σε μια τίμια Ελληνοπούλα, δεν ταιριάζουνε.
Ελληνίδες του Ζαλόγγου και της πόλης και του λόγγου και Πλακιώτισσες,
όσο κι αν πικρά πονούμε υπερήφανα ας πούμε σαν Σουλιώτισσες.
Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά,
παιδιά στη γλυκιά Παναγιά προσευχόμαστε όλες να `ρθετε ξανά.
Με της νίκης τα κλαδιά, σας προσμένουμε παιδιά.
Μουσική: Μιχάλης Σουγιούλ
Μεσ’ τους δρόμους τριγυρνάνε οι μανάδες και κοιτάνε ν’ αντικρίσουνε,
τα παιδιά τους π’ ορκιστήκαν στο σταθμό όταν χωριστήκαν να νικήσουνε.
Μα για `κείνους που `χουν φύγει και η δόξα τους τυλίγει, ας χαιρόμαστε,
και ποτέ καμιά ας μη κλάψει, κάθε πόνο της ας κάψει, κι ας ευχόμαστε:
Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά,
παιδιά στη γλυκιά Παναγιά προσευχόμαστε όλες να `ρθετε ξανά.
Λέω σ’ όσες αγαπούνε και για κάποιον ξενυχτούνε και στενάζουνε,
πως η πίκρα κι η τρεμούλα σε μια τίμια Ελληνοπούλα, δεν ταιριάζουνε.
Ελληνίδες του Ζαλόγγου και της πόλης και του λόγγου και Πλακιώτισσες,
όσο κι αν πικρά πονούμε υπερήφανα ας πούμε σαν Σουλιώτισσες.
Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά,
παιδιά στη γλυκιά Παναγιά προσευχόμαστε όλες να `ρθετε ξανά.
Με της νίκης τα κλαδιά, σας προσμένουμε παιδιά.
"Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του"
Πηγή: https://youtu.be/upwIgVjHPIo
Στίχοι: Γιώργος Θίσβιος
Μουσική: Θεόφραστος Σακελλαρίδης
Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του και τη σκούφια την ψηλή του, μ' όλα τα φτερά,
και μια νύχτα με φεγγάρι την Ελλάδα πάει να πάρει, βρε, το φουκαρά!
Ωωωωωωωωωωωωωχ...
Τον τσολιά μας τον λεβέντη βρίσκει στα βουνά και ταράζει τον αφέντη τον μακαρονά.
-Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο, με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω.
Αααααααααααααχ...
Ξεκινάει την άλλη μέρα, μα και πάλι ακούει "Αέρα" από τον τσολιά,
δρόμο παίρνει και δρομάκι και πηδάει το ποταμάκι, ξέρει τη δουλειά.
Ωωωωωωωωωωωωωχ...
Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι από τον τσολιά, κι όλο στρατηγούς αλλάζει για να βρει δουλειά.
-Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο, και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.
Αααααααααααααχ...
Στέλνει ο νέος Ναπολέων μεραρχίες πειναλέων στο βουνό ψηλά,
για να βρουν τον διάβολό τους κι ο στρατός μας αιχμαλώτους τσούρμο κουβαλά.
Ωωωωωωωωωωωωωχ...
Και οι Κένταυροι οι καημένοι, βρε τι τρομερό, νηστικοί, ξελιγωμένοι πέφτουν στο νερό.
-Αχ! Γκράτσι, να μη σε δω Γκράτσι, γιατί σε κάρβουνα αναμμένα έχω κάτσει.
Αααααααααααααχ...
Τρέχουν σαν τρελοί στους βράχους κι από μας και τους συμμάχους τρώνε τη κλωτσιά,
και χωρίς πολλές κουβέντες μπήκαν Έλληνες λεβέντες μεσ' τη Κορυτσά.
Ωωωωωωωωωωωωωχ...
Μέσα στ' Αργυρόκαστρο εμπήκε το χακί και σημαία κυματίζει τώρα Ελληνική,
-Αχ! Τσιάνο, θα σκοτωθώ Τσιάνο, γιατί σε λίγο και τα Τίρανα τα χάνω.
Και 'πάθαν οι καημένοι μεγάλη συμφορά, κι η Ρώμη περιμένει κι εκείνη τη σειρά.
Αααααααααααααχ...
Μουσική: Θεόφραστος Σακελλαρίδης
Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του και τη σκούφια την ψηλή του, μ' όλα τα φτερά,
και μια νύχτα με φεγγάρι την Ελλάδα πάει να πάρει, βρε, το φουκαρά!
Ωωωωωωωωωωωωωχ...
Τον τσολιά μας τον λεβέντη βρίσκει στα βουνά και ταράζει τον αφέντη τον μακαρονά.
-Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο, με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω.
Αααααααααααααχ...
Ξεκινάει την άλλη μέρα, μα και πάλι ακούει "Αέρα" από τον τσολιά,
δρόμο παίρνει και δρομάκι και πηδάει το ποταμάκι, ξέρει τη δουλειά.
Ωωωωωωωωωωωωωχ...
Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι από τον τσολιά, κι όλο στρατηγούς αλλάζει για να βρει δουλειά.
-Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο, και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.
Αααααααααααααχ...
Στέλνει ο νέος Ναπολέων μεραρχίες πειναλέων στο βουνό ψηλά,
για να βρουν τον διάβολό τους κι ο στρατός μας αιχμαλώτους τσούρμο κουβαλά.
Ωωωωωωωωωωωωωχ...
Και οι Κένταυροι οι καημένοι, βρε τι τρομερό, νηστικοί, ξελιγωμένοι πέφτουν στο νερό.
-Αχ! Γκράτσι, να μη σε δω Γκράτσι, γιατί σε κάρβουνα αναμμένα έχω κάτσει.
Αααααααααααααχ...
Τρέχουν σαν τρελοί στους βράχους κι από μας και τους συμμάχους τρώνε τη κλωτσιά,
και χωρίς πολλές κουβέντες μπήκαν Έλληνες λεβέντες μεσ' τη Κορυτσά.
Ωωωωωωωωωωωωωχ...
Μέσα στ' Αργυρόκαστρο εμπήκε το χακί και σημαία κυματίζει τώρα Ελληνική,
-Αχ! Τσιάνο, θα σκοτωθώ Τσιάνο, γιατί σε λίγο και τα Τίρανα τα χάνω.
Και 'πάθαν οι καημένοι μεγάλη συμφορά, κι η Ρώμη περιμένει κι εκείνη τη σειρά.
Αααααααααααααχ...
"Στον πόλεμο βγαίνει ο Ιταλός"
Πηγή: https://youtu.be/QRIN9IK5s_Y
Στίχοι: Γ. Θίσβιος
Μουσική: Σ. Βέμπο
Στον πόλεμο βγαίν' ου Ιταλός κι ο τσουλιάς του λέει Έβγα Μουσουλί
μι του φστάν' του κουρουπλί γιατί δεν βγαίνεις καταδώ κι έχω μια όρεξ' ωρέ να σι δω
Και 'κει, σιαπάν' στην Κορυτσά λεν τα πιδιά μας ούλα ιέλα παραδώ
ουρέ, για να σι δω κι εγώ γιατί δεν βγαίνεις να σι δω ωρέ, γιατί μας κάνεις το λαγό
Καίει ο ήλιος, καίει, Καίει μανάρα μ' καίει και αυτοί μιλάν' για χιόνια
λάσπες και βροχές ε ρε, λάσπες και βροχές
Τον πόλεμο τι, μώρ' τι τον ήθελες και σι πιριγιλούνε οι άντρες σα σι δούνε
Παράτα την μωρ' την παλικαριά Τα τάνκς κι τα κανόνια δεν είναι μακαρόνια
Που 'σαι ορέ Μπενίτο κρυμμένος στη σπηλιά ουρέ κατέβα παρακάτω
φοβάμαι τον τσολιά έ ρε, φοβάμαι τον τσολιά
Οι στίχοι γράφτηκαν πάνω στην προϋπάρχουσα μελωδία του τραγουδιού "Στη Λάρισα βγαίνει ο αυγερινός"
Μουσική: Σ. Βέμπο
Στον πόλεμο βγαίν' ου Ιταλός κι ο τσουλιάς του λέει Έβγα Μουσουλί
μι του φστάν' του κουρουπλί γιατί δεν βγαίνεις καταδώ κι έχω μια όρεξ' ωρέ να σι δω
Και 'κει, σιαπάν' στην Κορυτσά λεν τα πιδιά μας ούλα ιέλα παραδώ
ουρέ, για να σι δω κι εγώ γιατί δεν βγαίνεις να σι δω ωρέ, γιατί μας κάνεις το λαγό
Καίει ο ήλιος, καίει, Καίει μανάρα μ' καίει και αυτοί μιλάν' για χιόνια
λάσπες και βροχές ε ρε, λάσπες και βροχές
Τον πόλεμο τι, μώρ' τι τον ήθελες και σι πιριγιλούνε οι άντρες σα σι δούνε
Παράτα την μωρ' την παλικαριά Τα τάνκς κι τα κανόνια δεν είναι μακαρόνια
Που 'σαι ορέ Μπενίτο κρυμμένος στη σπηλιά ουρέ κατέβα παρακάτω
φοβάμαι τον τσολιά έ ρε, φοβάμαι τον τσολιά
Οι στίχοι γράφτηκαν πάνω στην προϋπάρχουσα μελωδία του τραγουδιού "Στη Λάρισα βγαίνει ο αυγερινός"
"Πω! πω! τι έπαθε ο Μουσολίνι"
Πηγή: https://youtu.be/kxW4A2kW3nc
Στίχοι: Πωλ Μενεστρέλ
Μουσική: Nino Casiroli
Ντούτσε κορόιδο τα έκανες ρόιδο αφότου φοράς το χακί
και νόμισες τη Μεσόγειο για λίμνη φασιστική
Η γκάφα σου πρώτη που πίστεψες ότι η Ελλάς σκλάβα ζει παλαβέ
Και σου απάντησαν οι Έλληνες με το Μολών Λαβέ!
Πω πω τι έπαθε ο Μουσολίνι από την Ελλάδα ο χαζός
Δίχως σπαγέτο ο φρατέλος θα μείνει για μήνες πολλούς ο φτωχός
Με τρόμο αντικρίζει το φαντάρο σαν χάρο
Την ξιφολόγχη του τσολιά σαν βλέπει το κόβεται ευθύς η λαλιά
Πω πω τι έπαθε ο Μουσολίνι από την Ελλάδα ο κουτός!
Για τιμωρία η αυτοκρατορία σαν στάχτη θα διαλυθεί
Μες τη Μεσόγειο μεγάλη Ελλάς γοργά θα αναγεννηθεί
Και εις το τέλος ο βλαξ ο φρατέλος θα λέει με κομμένα αυτιά
Την έπαθα σαν το γαίδαρο που 'θελε αρχοντιά
What a surprise for the duce,
the duce he can to *** over the Greeks
What a surprise for the duce,
they do say he said no spaggeti for weeks.
Μουσική: Nino Casiroli
Ντούτσε κορόιδο τα έκανες ρόιδο αφότου φοράς το χακί
και νόμισες τη Μεσόγειο για λίμνη φασιστική
Η γκάφα σου πρώτη που πίστεψες ότι η Ελλάς σκλάβα ζει παλαβέ
Και σου απάντησαν οι Έλληνες με το Μολών Λαβέ!
Πω πω τι έπαθε ο Μουσολίνι από την Ελλάδα ο χαζός
Δίχως σπαγέτο ο φρατέλος θα μείνει για μήνες πολλούς ο φτωχός
Με τρόμο αντικρίζει το φαντάρο σαν χάρο
Την ξιφολόγχη του τσολιά σαν βλέπει το κόβεται ευθύς η λαλιά
Πω πω τι έπαθε ο Μουσολίνι από την Ελλάδα ο κουτός!
Για τιμωρία η αυτοκρατορία σαν στάχτη θα διαλυθεί
Μες τη Μεσόγειο μεγάλη Ελλάς γοργά θα αναγεννηθεί
Και εις το τέλος ο βλαξ ο φρατέλος θα λέει με κομμένα αυτιά
Την έπαθα σαν το γαίδαρο που 'θελε αρχοντιά
What a surprise for the duce,
the duce he can to *** over the Greeks
What a surprise for the duce,
they do say he said no spaggeti for weeks.
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ...
"Πατάω ένα κουμπί και βγαίνει μια χοντρή..."
Ένα τραγούδι από τα μαύρα χρόνια της κατοχής και της πείνας. Το τραγουδάει ο τραγουδοποιός Πάνος Τζαβέλλας.
Η μουσική του είναι βασισμένη πάνω στο «Bei Mir», ένα ελαφρό τραγούδι του μεσοπολέμου, που τραγουδούσαν οι ελληνοαμερικανές αδελφές Ανδρέου (Andrews Sisters).
Η μουσική του είναι βασισμένη πάνω στο «Bei Mir», ένα ελαφρό τραγούδι του μεσοπολέμου, που τραγουδούσαν οι ελληνοαμερικανές αδελφές Ανδρέου (Andrews Sisters).
Πηγή:https://youtu.be/kqw8fpQ2O8Q
Πατάω ένα κουμπί και βγαίνει μια χοντρή και λέει στα παιδάκια "νιξ φαΐ".
Θα πάω να το πω στον Ερυθρό Σταυρό πως είσαστε συνένοχες κι οι δυο.
Πατάω κι άλλο ένα και βγαίνει μια χοντρέλα και λέει στα παιδάκια "νιξ σαρδέλα".
Κι εσύ μωρή μαντάμ που κλέβεις τα κουκιά και κάνεις τα μαλλιά σου περμανάντ.
Μην τα ξαφρίζεις πολύ γιατί είναι όλο ζουμί μην ρίχνεις και νερό δεν είναι καθαρό.
Πατάω ένα κουμπί και βγαίνει μια χοντρή και λέει στα παιδάκια "νιξ φαΐ".
Κι εσύ με τα ρολό που κλέβεις το χυλό και κάνεις παπουτσάκια με φελλό.
Θα πάω να το πω στον Ερυθρό σταυρό πως είσαστε συνένοχες κι οι δυο.
Πατάω ένα κουμπί και βγαίνει μια χοντρή και λέει στα παιδάκια "νιξ ψωμί".
Θα πάω να το πω στον Ερυθρό Σταυρό πως είσαστε συνένοχες κι οι δυο.
Πατάω κι άλλο ένα και βγαίνει μια χοντρέλα και λέει στα παιδάκια "νιξ σαρδέλα".
Κι εσύ μωρή μαντάμ που κλέβεις τα κουκιά και κάνεις τα μαλλιά σου περμανάντ.
Μην τα ξαφρίζεις πολύ γιατί είναι όλο ζουμί μην ρίχνεις και νερό δεν είναι καθαρό.
Πατάω ένα κουμπί και βγαίνει μια χοντρή και λέει στα παιδάκια "νιξ φαΐ".
Κι εσύ με τα ρολό που κλέβεις το χυλό και κάνεις παπουτσάκια με φελλό.
Θα πάω να το πω στον Ερυθρό σταυρό πως είσαστε συνένοχες κι οι δυο.
Πατάω ένα κουμπί και βγαίνει μια χοντρή και λέει στα παιδάκια "νιξ ψωμί".
ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Τα τραγούδια της Σοφίας Βέμπο είναι πάρα πολύ γνωστά σε όλους τους Έλληνες. Αυτό που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στους πολλούς είναι πως στην διάρκεια της Κατοχής έδωσαν το δικό τους καλλιτεχνικό και εμψυχωτικό "παρών" με γνήσια λαϊκά τραγούδια και κάποιοι ρεμπέτες της εποχής, όπως ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Στελάκης Περπινιάδης, ο Γιώργος Παπασιδέρης, ο Απόστολος Χατζηχρήστος, κλπ., οι οποίοι διασκεύασαν με επίκαιρους στίχους εναντίον των Ιταλών φασιστών και υπέρ των Ελλήνων που πολεμούσαν για την πατρίδα γνωστά ρεμπέτικα τραγούδια της εποχής.
"Μπενίτο μου (Το όνειρο του Μπενίτο)"
Ηχογραφήθηκε το 1940.
Βασίζεται στην μελωδία του ρεμπέτικου τραγουδιού "Ο Αντώνης ο βαρκάρης ο Σερέτης" (του Σπύρου Περιστέρη). Οι στίχοι είναι του Μίνωα Μάτσα.
Τραγουδά ο αξέχαστος και ανεπανάληπτος Μάρκος Βαμβακάρης.
Βασίζεται στην μελωδία του ρεμπέτικου τραγουδιού "Ο Αντώνης ο βαρκάρης ο Σερέτης" (του Σπύρου Περιστέρη). Οι στίχοι είναι του Μίνωα Μάτσα.
Τραγουδά ο αξέχαστος και ανεπανάληπτος Μάρκος Βαμβακάρης.
Μπενίτο μου (το όνειρο του Μπενίτο) from N S on Vimeo.
Οι στίχοι:
"Ο Μπενίτο κάποια νύχτα ζαλισμένος είδε όνειρο ο καημένος,
πως βρισκόταν στην Αθήνα σε μια φίνα λιμουζίνα,
πως βρισκόταν στην Αθήνα σε μια φίνα λιμουζίνα.Μα σα ξύπνησε και ρίχνει ένα βλέμμα, είπε κρίμα να ‘ναι ψέμα,
ένα τέτοιο μεγαλείο, βρε παιδιά, δεν είν’ αστείο,
ένα τέτοιο μεγαλείο, βρε παιδιά, δεν είν’ αστείο.Φέρτε πένα διατάζει και μελάνι, τηλεσίγραφο μας κάνει,
μα του λέμε εν τω άμα, αν βαστάς κάνε το θαύμα,
μα του λέμε εν τω άμα, αν βαστάς κάνε το θαύμα.Δεν περάσανε παρά ολίγες μέρες κι οι θαυματουργιές μας σφαίρες,
το τσαρούχι κι η αρβύλα κάναν στον Μπενίτο νίλα,
το τσαρούχι κι η αρβύλα κάναν στον Μπενίτο νίλα.Βρε Μπενίτο μη θαρρείς για μακαρόνια τα Ελληνικά κανόνια,
τα ‘χουν χέρια δοξασμένα, παλικάρια ανδρειωμένα,
τα ‘χουν χέρια δοξασμένα, παλικάρια ανδρειωμένα."
"Ο Μπενίτο κάποια νύχτα ζαλισμένος είδε όνειρο ο καημένος,
πως βρισκόταν στην Αθήνα σε μια φίνα λιμουζίνα,
πως βρισκόταν στην Αθήνα σε μια φίνα λιμουζίνα.Μα σα ξύπνησε και ρίχνει ένα βλέμμα, είπε κρίμα να ‘ναι ψέμα,
ένα τέτοιο μεγαλείο, βρε παιδιά, δεν είν’ αστείο,
ένα τέτοιο μεγαλείο, βρε παιδιά, δεν είν’ αστείο.Φέρτε πένα διατάζει και μελάνι, τηλεσίγραφο μας κάνει,
μα του λέμε εν τω άμα, αν βαστάς κάνε το θαύμα,
μα του λέμε εν τω άμα, αν βαστάς κάνε το θαύμα.Δεν περάσανε παρά ολίγες μέρες κι οι θαυματουργιές μας σφαίρες,
το τσαρούχι κι η αρβύλα κάναν στον Μπενίτο νίλα,
το τσαρούχι κι η αρβύλα κάναν στον Μπενίτο νίλα.Βρε Μπενίτο μη θαρρείς για μακαρόνια τα Ελληνικά κανόνια,
τα ‘χουν χέρια δοξασμένα, παλικάρια ανδρειωμένα,
τα ‘χουν χέρια δοξασμένα, παλικάρια ανδρειωμένα."
"Άκου, Ντούτσε μου, τα νέα"
Ηχογραφήθηκε το 1940.
Βασίζεται στην μελωδία του ρεμπέτικου τραγουδιού "Βαρβάρα" του Παν. Τούντα.Οι στίχοι είναι του Χαράλαμπου Βασιλειάδη.
Τραγουδά ο Στελάκης Περπινιάδης.
Βασίζεται στην μελωδία του ρεμπέτικου τραγουδιού "Βαρβάρα" του Παν. Τούντα.Οι στίχοι είναι του Χαράλαμπου Βασιλειάδη.
Τραγουδά ο Στελάκης Περπινιάδης.
Οι στίχοι:
"Ο Μπενίτο κάθε βράδυ, στο Παλάτσο ξενυχτάει,
για να μάθ’ έχει μανία, κάτι από την Αλβανία.Το τηλέφωνο στο χέρι, όλη νύχτα στο καρτέρι,
πες μου φίλε Καβαλλέρο, το τι γίνεται να ξέρω.Άκου Ντούτσε μου τα νέα, φίνα, σοβαρά κι ωραία,
ένα μπρος και δέκα πίσω, πώς να σου τ’ ομολογήσω.Τι χαμπέρια να σου στείλω, που μας ρήμαξαν στο ξύλο,
μας τσακώνουνε αράδα και μας στέλνουν στην Ελλάδα.Κένταυροι και Βερσαλιέροι, όλος ο ντουνιάς το ξέρει,
πως κι οι τρομεροί μας “Λύκοι”, κάθε μέρα και μια νίκη.Τους τσακώνουνε κοπάδια, οι τσολιάδες τα λιοντάρια,
και τους πάνε στην Αθήνα, κι έτσι τη περνούνε φίνα.Ο Μπενίτο χρώμα αλλάζει και τον Γκάιντα του φωνάζει,
βάλε μπρος τη μηχανή σου και την όμορφη φωνή σου.Πες πως έχουμε μια νίκη και το μέλλον μας ανήκει,
μπρος γκρεμνός και πίσω ρέμα, μέσα στ’ άλλα κι άλλο ψέμα."
"Ο Μπενίτο κάθε βράδυ, στο Παλάτσο ξενυχτάει,
για να μάθ’ έχει μανία, κάτι από την Αλβανία.Το τηλέφωνο στο χέρι, όλη νύχτα στο καρτέρι,
πες μου φίλε Καβαλλέρο, το τι γίνεται να ξέρω.Άκου Ντούτσε μου τα νέα, φίνα, σοβαρά κι ωραία,
ένα μπρος και δέκα πίσω, πώς να σου τ’ ομολογήσω.Τι χαμπέρια να σου στείλω, που μας ρήμαξαν στο ξύλο,
μας τσακώνουνε αράδα και μας στέλνουν στην Ελλάδα.Κένταυροι και Βερσαλιέροι, όλος ο ντουνιάς το ξέρει,
πως κι οι τρομεροί μας “Λύκοι”, κάθε μέρα και μια νίκη.Τους τσακώνουνε κοπάδια, οι τσολιάδες τα λιοντάρια,
και τους πάνε στην Αθήνα, κι έτσι τη περνούνε φίνα.Ο Μπενίτο χρώμα αλλάζει και τον Γκάιντα του φωνάζει,
βάλε μπρος τη μηχανή σου και την όμορφη φωνή σου.Πες πως έχουμε μια νίκη και το μέλλον μας ανήκει,
μπρος γκρεμνός και πίσω ρέμα, μέσα στ’ άλλα κι άλλο ψέμα."
"Το κόλπο σου δεν έπιασε"
Ηχογραφήθηκε το 1941
Μουσική: Δημήτρης Σέμσης. Στίχοι: Γιώργος Παπασιδέρης. Τραγουδά ο Γιώργος Παπασιδέρης
Μουσική: Δημήτρης Σέμσης. Στίχοι: Γιώργος Παπασιδέρης. Τραγουδά ο Γιώργος Παπασιδέρης
Οι στίχοι
"Το κόλπο σου δεν έπιασε Φρατέλο στην Ελλάδα,
σπαγγέτο ‘μεις δεν είμαστε, ούτε μακαρονάδα.Δεν ήταν για τα δόντια σου η όμορφή μας χώρα,
γι’ αυτό και σαν ξεκίνησες σου κόψαμε τη φόρα.Σ’ ένα παπούτσι ξέρε το σου βάλαμε τα πόδια,
και σε χτυπούμε όπως χτυπούν στις πλάκες τα χταπόδια.Γι’ αυτό σαν θες παράτα τα μια και στην άμμο χτίζεις,
νερό σακιάζεις άδικα κι αέρα κοπανίζεις."
"Το κόλπο σου δεν έπιασε Φρατέλο στην Ελλάδα,
σπαγγέτο ‘μεις δεν είμαστε, ούτε μακαρονάδα.Δεν ήταν για τα δόντια σου η όμορφή μας χώρα,
γι’ αυτό και σαν ξεκίνησες σου κόψαμε τη φόρα.Σ’ ένα παπούτσι ξέρε το σου βάλαμε τα πόδια,
και σε χτυπούμε όπως χτυπούν στις πλάκες τα χταπόδια.Γι’ αυτό σαν θες παράτα τα μια και στην άμμο χτίζεις,
νερό σακιάζεις άδικα κι αέρα κοπανίζεις."
"Γεια σας φανταράκια μας"
Ηχογραφήθηκε το 1941.
Βασίζεται στην μελωδία του ρεμπέτικου τραγουδιού "Καραντουζένι" (του Μάρκου Βαμβακάρη).
Οι στίχοι είναι του Μίνωα Μάτσα.
Τραγουδά ο Μάρκος Βαμβακάρης με τον Απόστολο Χατζηχρήστο.
Βασίζεται στην μελωδία του ρεμπέτικου τραγουδιού "Καραντουζένι" (του Μάρκου Βαμβακάρη).
Οι στίχοι είναι του Μίνωα Μάτσα.
Τραγουδά ο Μάρκος Βαμβακάρης με τον Απόστολο Χατζηχρήστο.
Οι στίχοι
"Γειά σας φανταράκια μας, πέρα στην Αλβανία,
που πολεμάτε με καρδιά, με μπέσα και μ’ ανδρεία.
Κι εσύ βρε Πυροβολικό, που σαν θεριό μουγκρίζεις,
το θάνατο στους Ιταλούς, καθημερνώς σκορπίζεις.
Τους έχεις κόψει τα φτερά, τους έκανες σμπαράλια,
τον Ντούτσε τον ξευτέλισες, τον έχεις κάνει χάλια.
Τζιάνο γι’ αυτό που έκανες, γοργά θα μετανιώσεις,
σαν θα σε πιάσει ο Εύζωνας, όλα θα τα πληρώσεις."
"Γειά σας φανταράκια μας, πέρα στην Αλβανία,
που πολεμάτε με καρδιά, με μπέσα και μ’ ανδρεία.
Κι εσύ βρε Πυροβολικό, που σαν θεριό μουγκρίζεις,
το θάνατο στους Ιταλούς, καθημερνώς σκορπίζεις.
Τους έχεις κόψει τα φτερά, τους έκανες σμπαράλια,
τον Ντούτσε τον ξευτέλισες, τον έχεις κάνει χάλια.
Τζιάνο γι’ αυτό που έκανες, γοργά θα μετανιώσεις,
σαν θα σε πιάσει ο Εύζωνας, όλα θα τα πληρώσεις."
Αν θέλετε περισσότερα ρεμπέτικα τραγούδια του ελληνοϊταλικού πολέμου, επισκεφθείτε και την ιστοσελίδα afmarx.wordpress.com (εκεί όπου τα βρήκαμε κι εμείς!).
