ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ΄ (ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ)
ΕΝΟΤΗΤΑ Γ΄: Η Ελληνική Επανάσταση (1821-1830)
Κεφ. 15: Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΠΡΩΤΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
|
Λίγα βιογραφικά...Γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 1776 στην Κέρκυρα, από οικογένεια της αριστοκρατίας.
Αναμείχθηκε νωρίς με την πολιτική, διοριζόμενος το 1803 γραμματέας της Ιονίου Πολιτείας (όπως ονομάστηκαν τα Επτάνησα το 1800, όταν κηρύχθηκαν αυτόνομη περιοχή). Το 1809 έγινε διπλωμάτης στην αυλή του τσάρου. Το 1815, ο τσάρος τον επιβράβευσε για τις διπλωματικές του ικανότητες, διορίζοντάς τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας.. Το 1822, διαφώνησε με αυτόν πάνω στο ελληνικό ζήτημα, έφυγε από την Ρωσία και πήγε στην Γενεύη της Ελβετίας, όπου και ασχολήθηκε με ένα θέμα ελάχιστα γνωστό στους Έλληνες: την δημιουργία και την οργάνωση του κράτους της Ελβετίας. Απέναντι στην Ελληνική Επανάσταση ήταν, αρχικά, αρνητικός, διότι θεωρούσε πως δεν είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για κάτι τέτοιο. Όταν όμως η Επανάσταση εδραιώθηκε και φάνηκε πως δεν υπήρχε περίπτωση επιστροφής στην προηγούμενη κατάσταση της υποτέλειας στους Οθωμανούς, τότε την στήριξε όσο μπορούσε περισσότερο. Στις 14 Απριλίου 1827 η Γ΄ Εθνοσυνέλευση τον εξέλεξε κυβερνήτη της Ελλάδας. Έφτασε στην χώρα μας στις 18 Ιανουαρίου 1828. |
Με σημαντικές μεταρρυθμίσεις και πολλά έργα, εργάστηκε σκληρά για να δημιουργήσει ελληνικό κράτος, κυριολεκτικά από το μηδέν.
Από την θέση του ανώτατου άρχοντα της χώρας ήρθε σε αντίθεση με διάφορα συμφέροντα, ελληνικά και ξένα, με αποτέλεσμα να δολοφονηθεί εν ψυχρώ στις 27 Σεπτεμβρίου 1831.
Ο Καποδίστριας γίνεται κυβερνήτης
Μία από τις πιο σημαντικές αποφάσεις της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης ήταν να τον εκλέξει αρχηγό του κράτους που, όπως όλα έδειχναν, ήταν έτοιμο να δημιουργηθεί.
Ο Καποδίστριας έφτασε στην Αίγινα στα μέσα Ιανουαρίου του 1828. Στις 26 Ιανουαρίου ορκίστηκε ως κυβερνήτης του νέου ελληνικού κράτους.
(Ως πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους είχε οριστεί το Ναύπλιο, κατά την Γ΄ Εθνοσυνέλευση. Όμως, εξαιτίας του άσχημου εμφυλιακού πολιτικού κλίματοςπου επικρατούσε εκεί, αποφασίστηκε να μεταφερθεί προσωρινά η έδρα της πρωτεύουσας σε πιο ήρεμο και "ουδέτερο" έδαφος· στην Αίγινα. Στο Ναύπλιο μεταφέρθηκε επίσημα το 1830.)
Ο Καποδίστριας έφτασε στην Αίγινα στα μέσα Ιανουαρίου του 1828. Στις 26 Ιανουαρίου ορκίστηκε ως κυβερνήτης του νέου ελληνικού κράτους.
(Ως πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους είχε οριστεί το Ναύπλιο, κατά την Γ΄ Εθνοσυνέλευση. Όμως, εξαιτίας του άσχημου εμφυλιακού πολιτικού κλίματοςπου επικρατούσε εκεί, αποφασίστηκε να μεταφερθεί προσωρινά η έδρα της πρωτεύουσας σε πιο ήρεμο και "ουδέτερο" έδαφος· στην Αίγινα. Στο Ναύπλιο μεταφέρθηκε επίσημα το 1830.)
Το Ναύπλιο κατά την άφιξη του Καποδίστρια στις 7 Ιανουαρίου 1828, Μουσείο Μπενάκη (www.kathimerini.gr)
|
|
Πατώντας το πόδι του στο νησί, οι σκηνές που αντίκρυσε ήταν συγκλονιστικές γι' αυτόν, και τραγικές. Οι σκελετωμένοι άνθρωποι, ντυμένοι με κουρέλια, κρατώντας γυμνά μωρά στην αγκαλιά τους, καθώς και τα κοκκαλιάρικα χεράκια των παιδιών που ζητιάνευαν για λίγο ψωμί ήταν εικόνες που συνόδευαν την σκέψη του όταν ζητούσε βοήθεια από τους φιλέλληνες και, ιδιαίτερα, από τον Ελβετό φίλο του Εϋνάρδο.
Η χώρα της οποίας θα αναλάμβανε την διακυβέρνηση μόλις έβγαινε από έναν πολύχρονο αγώνα. Εκτός από την φτώχεια, είχε να αντιμετωπίσει και την αναρχία που επικρατούσε σε όλη την επικράτεια, όπου ο καθένας σήκωνε το δικό του "μπαϊράκι".
Με λίγα λόγια, έπρεπε να δημιουργήσει κράτος από το τίποτα.
Το έργο του φαινόταν υπερβολικά δύσκολο...
Ας το δούμε πιο αναλυτικά:
Με λίγα λόγια, έπρεπε να δημιουργήσει κράτος από το τίποτα.
Το έργο του φαινόταν υπερβολικά δύσκολο...
Ας το δούμε πιο αναλυτικά:
Διοίκηση
|
Σε όλη την χώρα υπήρχαν διάφορες ομάδες (κοτζαμπάσηδες με τους υποστηρικτές τους, οπλαρχηγοί με τους δικούς τους, πλούσιοι καραβοκύρηδες, διάφορες φατρίες Μανιατών) οι οποίες ενεργούσαν με γνώμονα μόνο το συμφέρον τους η κάθε μία.
Βλέποντας όλα αυτά ο Καποδίστριας, σκεφτόταν πως δεν θα μπορούσε να καταφέρει τίποτα κυβερνώντας δημοκρατικά. Έτσι, προκειμένου να πετύχει τον στόχο του και να υπερισχύσει πάνω στα πολλά διαφορετικά τοπικά συμφέροντα, πήρε όλες τις εξουσίες στα χέρια του. Προκειμένου να παραμείνει στην Ελλάδα, απαίτησε –και το κατόρθωσε– να διαλυθεί η Εθνοσυνέλευση (που τον είχε εκλέξει) και να καταργηθεί το Σύνταγμα. Συγκέντρωσε έτσι όλες τις εξουσίες κάτω από τον έλεγχό του, δίνοντας όμως την ευκαιρία στους αντιπάλους του να τον κατηγορήσουν για αυταρχικότητα. Από την πρώτη στιγμή έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στην οργάνωση τακτικού στρατού και στόλου. Μία από τις πρώτες κινήσεις του, μάλιστα, ήταν η καταστολή της πειρατείας, έργο με το οποίο ασχολήθηκε ο ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης, με επιτυχία. |
Οικονομία
Με την βοήθεια του Ελβετού φίλου του Εϋνάρδου ίδρυσε μία εθνική Χρηματιστική Τράπεζα.
Τον Ιούλιο του 1828 έκοψε εθνικό νόμισμα, τον φοίνικα, για να αντικαταστήσει τα τουρκικά γρόσια και να διευκολύνει τις συναλλαγές.
Τον Ιούλιο του 1828 έκοψε εθνικό νόμισμα, τον φοίνικα, για να αντικαταστήσει τα τουρκικά γρόσια και να διευκολύνει τις συναλλαγές.
Τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου ίδρυσε και την πρώτη Ταχυδρομική Υπηρεσία.
(Ένα στοιχείο που δείχνει την δυσκολία του Καποδίστρια να οργανώσει το κράτος ακόμη και στα πιο απλά ζητήματα, ήταν και το γεγονός πως για μεγάλο διάστημα οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνταν να εμπιστευτούν τα δέματα και τα γράμματά τους στην Ταχυδρομική Υπηρεσία και συνέχιζαν να τα στέλνουν μέσω γνωστών και φίλων τους.)
Προσπάθησε, επίσης, να αναπτύξει το εμπόριο και την ναυτιλία, δίνοντας δάνεια για να αγοραστούν πλοία και να κατασκευαστούν ναυπηγεία.
(Ένα στοιχείο που δείχνει την δυσκολία του Καποδίστρια να οργανώσει το κράτος ακόμη και στα πιο απλά ζητήματα, ήταν και το γεγονός πως για μεγάλο διάστημα οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνταν να εμπιστευτούν τα δέματα και τα γράμματά τους στην Ταχυδρομική Υπηρεσία και συνέχιζαν να τα στέλνουν μέσω γνωστών και φίλων τους.)
Προσπάθησε, επίσης, να αναπτύξει το εμπόριο και την ναυτιλία, δίνοντας δάνεια για να αγοραστούν πλοία και να κατασκευαστούν ναυπηγεία.
Εκπαίδευση
Επειδή πίστευε πως μόνον οι μορφωμένοι άνθρωποι μπορούν να βοηθήσουν την χώρα τους να προοδεύσει, και επειδή ο λαός στην πλειοψηφία του ήταν αμόρφωτος, έδωσε βάρος στην βασική εκπαίδευση των Ελλήνων.
Δάσκαλοι να διδάξουν όμως δεν υπήρχαν αρκετοί. Έτσι, καθιέρωσε τον θεσμό των αλληλοδιδακτικών σχολείων: Σε αυτά οι καλύτεροι μαθητές των μεγάλων τάξεων, με την βοήθεια του δασκάλου, δίδασκαν τα μικρότερα παιδιά ανάγνωση και γραφή.
Με αυτόν τον τρόπο έγινε δυνατόν να λειτουργούν σχολεία με έναν δάσκαλο, ο οποίος είχε υπό την εποπτεία του 100 και 150 παιδιά.
Δάσκαλοι να διδάξουν όμως δεν υπήρχαν αρκετοί. Έτσι, καθιέρωσε τον θεσμό των αλληλοδιδακτικών σχολείων: Σε αυτά οι καλύτεροι μαθητές των μεγάλων τάξεων, με την βοήθεια του δασκάλου, δίδασκαν τα μικρότερα παιδιά ανάγνωση και γραφή.
Με αυτόν τον τρόπο έγινε δυνατόν να λειτουργούν σχολεία με έναν δάσκαλο, ο οποίος είχε υπό την εποπτεία του 100 και 150 παιδιά.
Καποδιστριακό σχολείο, στο Άργος, το οποίο άντεξε σε αρκετές προσπάθειες κατεδάφισής του τα προηγούμενα χρόνια,
και σήμερα συνεχίζει με τον ίδιο ρόλο: στεγάζει το 1ο Δ. Σχ. Άργους (Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού)
και σήμερα συνεχίζει με τον ίδιο ρόλο: στεγάζει το 1ο Δ. Σχ. Άργους (Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού)
Ίδρυσε επίσης στην Αίγινα το πρώτο ελληνικό Γυμνάσιο καθώς και Ορφανοτροφείο (στο οποίο, μάλιστα τοποθέτησε ως διευθύντρια την αγωνίστρια του 1821 Μαντώ Μαυρογένους).
Ίδρυσε Διδασκαλείο για να δημιουργήσει δασκάλους που θα στελέχωναν τα σχολεία, αλλά και Εθνικό Μουσείο για να συγκεντρωθούν και να διαφυλαχτούν οι ελληνικές αρχαιότητες.
Ίδρυσε Διδασκαλείο για να δημιουργήσει δασκάλους που θα στελέχωναν τα σχολεία, αλλά και Εθνικό Μουσείο για να συγκεντρωθούν και να διαφυλαχτούν οι ελληνικές αρχαιότητες.
Γεωργία
Όταν ανέλαβε κυβερνήτης ο Καποδίστριας, ο λαός στην κυριολεξία λιμοκτονούσε. Έπρεπε να βρεθεί ένας γρήγορος και αποτελεσματικός τρόπος για να τραφεί.
Ένα αγαθό ταυτόχρονα φτηνό και θρεπτικό ήταν η πατάτα. Φρόντισε λοιπόν να διαδοθεί όσο γινόταν περισσότερο η καλλιέργειά της. (Κυκλοφορεί από πολύ παλιά μια ιστορία για το πώς –υποτίθεται– έμαθαν οι Έλληνες να τρώνε τις πατάτες. Διαβάστε γι' αυτήν στο τέλος της ανάρτησης.)
Επειδή πίστευε πως πρώτα απ' όλα η χώρα έπρεπε να έχει διατροφική αυτάρκεια, να μην εξαρτάται δηλαδή από άλλες χώρες, ίδρυσε στην Τίρυνθα (κοντά στο Άργος) Γεωργική Σχολή για την εκπαίδευση των αγροτών.
Στήριξε επίσης, με διάφορα μέτρα, την παραγωγή μεταξιού.
Ένα αγαθό ταυτόχρονα φτηνό και θρεπτικό ήταν η πατάτα. Φρόντισε λοιπόν να διαδοθεί όσο γινόταν περισσότερο η καλλιέργειά της. (Κυκλοφορεί από πολύ παλιά μια ιστορία για το πώς –υποτίθεται– έμαθαν οι Έλληνες να τρώνε τις πατάτες. Διαβάστε γι' αυτήν στο τέλος της ανάρτησης.)
Επειδή πίστευε πως πρώτα απ' όλα η χώρα έπρεπε να έχει διατροφική αυτάρκεια, να μην εξαρτάται δηλαδή από άλλες χώρες, ίδρυσε στην Τίρυνθα (κοντά στο Άργος) Γεωργική Σχολή για την εκπαίδευση των αγροτών.
Στήριξε επίσης, με διάφορα μέτρα, την παραγωγή μεταξιού.
Διπλωματία
Το Πρωτόκολλο του Λονδίνου [1η σελίδα]
(kingscollections.org) |
Η χώρα δεν είχε ακόμη καθορισμένα σύνορα, έτσι ο Καποδίστριας χρησιμοποίησε το κύρος και την εμπειρία του στην διεθνή διπλωματία, προκειμένου να κατοχυρώσει όσο το δυνατόν περισσότερα εδάφη στο ελληνικό κράτος. Τον Νοέμβριο του 1828, με πρωτόκολλο που υπογράφτηκε μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας στο Λονδίνο, αναγνωρίστηκε πως ο Μοριάς (Πελοπόννησος) και οι Κυκλάδες θα ήταν αυτόνομες περιοχές και "φόρου υποτελείς" στον σουλτάνο. Ο Καποδίστριας, αντίθετα με το Πρωτόκολλο, προσπαθούσε να κρατά εξεγερμένες την Κρήτη και την Στερεά Ελλάδα, ώστε να μπορέσουν να συμπεριληφθούν αργότερα στο νέο κράτος και οι περιοχές αυτές. Η προσπάθειά του αυτή έφερε κάποια αποτελέσματα, αφού κατά την τελευταία μάχη της Επανάστασης, στην Πέτρα της Βοιωτίας (Σεπτέμβριος 1829), κατά την οποίαν οι Έλληνες με αρχηγό τον Δημήτριο Υψηλάντη νίκησαν τους Τούρκους, η Στερεά Ελλάδα παραδόθηκε στην Ελλάδα. (Η Κρήτη θα αργούσε ακόμη 80 χρόνια να προσχωρήσει...) Στις 3 Φεβρουαρίου 1830, με νέο πρωτόκολλο που υπογράφτηκε επίσης στο Λονδίνο, η Ελλάδα αναγνωρίζεται επίσημα ως ανεξάρτητο κράτος. Όχι όμως η Ελλάδα όπως είναι σήμερα, αλλά μόνον η Πελοπόννησος, οι Κυκλάδες, η Εύβοια και η Στερεά Ελλάδα (μέχρι την νοητή γραμμή Αχελώου - Σπερχειού). |
Οι αντιδράσεις εναντίον του Καποδίστρια - Το τέλος του Κυβερνήτη
Η πολιτική τού Έλληνα κυβερνήτη δημιούργησε αρκετούς εχθρούς, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας.
Στο εξωτερικό, η Αγγλία δεν έβλεπε με καθόλου καλό μάτι τις προσπάθειες του Καποδίστρια για μία Ελλάδα ισχυρή και ανεξάρτητη, γι' αυτό ενίσχυε τις αντιδράσεις εναντίον του.
Η Γαλλία ακολουθούσε από κοντά.
Στο εσωτερικό, η συγκεντρωτική πολιτική του, καθώς και τα μέτρα που πήρε, προκάλεσαν την έχθρα διαφόρων ισχυρών τής Ελλάδας (κοτζαμπασήδων, μπέηδων, καραβοκύρηδων, κλπ.) οι οποίοι έβλεπαν να χάνουν την δύναμή τους.
Οι κυριότερες ομάδες που τον αντιπολιτεύονταν ήταν οι Υδραίοι καραβοκύρηδες και οι Μανιάτες μπέηδες, που έβλεπαν να θίγονται τα συμφέροντά τους.
Δυσαρεστημένοι όμως υπήρχαν και άλλοι, που ήταν υπέρ της δημοκρατικής διακυβέρνησης.
Δημιουργήθηκε, έτσι, ένα πολύ άσχημο κλίμα εναντίον του.
Οι αντιδράσεις οδήγησαν το 1831 και στο τραγικό γεγονός της ανατίναξης δύο από τα καλύτερα καράβια του ελληνικού στόλου, από τον Υδραίο καραβοκύρη Ανδρέα Μιαούλη που είχε προσχωρήσει στους αντιπάλους του κυβερνήτη: της φρεγάτας "Ελλάς" και της κορβέτας "Ύδρα"· θλιβερό γεγονός που αμαύρωσε την μέχρι τότε καλή φήμη του και τον συνοδεύει μέχρι και σήμερα, άσχετα αν στα γεράματά μετάνιωσε για την ενέργειά του εκείνη.
Το αποτέλεσμα αυτού του ταραγμένου κλίματος ήταν κάποιοι να αποφασίσουν πως ο κυβερνήτης έπρεπε να βγει από την μέση με κάθε τρόπο.
Έτσι, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 στο Ναύπλιο, την ώρα που έβγαινε από την λειτουργία της Κυριακής, δύο Μανιάτες από την οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων, τον τραυμάτισαν θανάσιμα.
Μετά από λίγη ώρα ο Καποδίστριας ήταν νεκρός. Η Ελλάδα θα παρέμενε για μιαν ακόμη φορά έρμαιο στις επιθυμίες τής κάθε τοπικής ομάδας και στα συμφέροντα των χωρών της κεντρικής Ευρώπης.
Στην χώρα επικράτησε ξανά αναρχία.
Στο εξωτερικό, η Αγγλία δεν έβλεπε με καθόλου καλό μάτι τις προσπάθειες του Καποδίστρια για μία Ελλάδα ισχυρή και ανεξάρτητη, γι' αυτό ενίσχυε τις αντιδράσεις εναντίον του.
Η Γαλλία ακολουθούσε από κοντά.
Στο εσωτερικό, η συγκεντρωτική πολιτική του, καθώς και τα μέτρα που πήρε, προκάλεσαν την έχθρα διαφόρων ισχυρών τής Ελλάδας (κοτζαμπασήδων, μπέηδων, καραβοκύρηδων, κλπ.) οι οποίοι έβλεπαν να χάνουν την δύναμή τους.
Οι κυριότερες ομάδες που τον αντιπολιτεύονταν ήταν οι Υδραίοι καραβοκύρηδες και οι Μανιάτες μπέηδες, που έβλεπαν να θίγονται τα συμφέροντά τους.
Δυσαρεστημένοι όμως υπήρχαν και άλλοι, που ήταν υπέρ της δημοκρατικής διακυβέρνησης.
Δημιουργήθηκε, έτσι, ένα πολύ άσχημο κλίμα εναντίον του.
Οι αντιδράσεις οδήγησαν το 1831 και στο τραγικό γεγονός της ανατίναξης δύο από τα καλύτερα καράβια του ελληνικού στόλου, από τον Υδραίο καραβοκύρη Ανδρέα Μιαούλη που είχε προσχωρήσει στους αντιπάλους του κυβερνήτη: της φρεγάτας "Ελλάς" και της κορβέτας "Ύδρα"· θλιβερό γεγονός που αμαύρωσε την μέχρι τότε καλή φήμη του και τον συνοδεύει μέχρι και σήμερα, άσχετα αν στα γεράματά μετάνιωσε για την ενέργειά του εκείνη.
Το αποτέλεσμα αυτού του ταραγμένου κλίματος ήταν κάποιοι να αποφασίσουν πως ο κυβερνήτης έπρεπε να βγει από την μέση με κάθε τρόπο.
Έτσι, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 στο Ναύπλιο, την ώρα που έβγαινε από την λειτουργία της Κυριακής, δύο Μανιάτες από την οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων, τον τραυμάτισαν θανάσιμα.
Μετά από λίγη ώρα ο Καποδίστριας ήταν νεκρός. Η Ελλάδα θα παρέμενε για μιαν ακόμη φορά έρμαιο στις επιθυμίες τής κάθε τοπικής ομάδας και στα συμφέροντα των χωρών της κεντρικής Ευρώπης.
Στην χώρα επικράτησε ξανά αναρχία.
Διονύσιος Τσόκος: Η δολοφονία του Καποδίστρια, Μουσείο Μπενάκη (www.kathimerini.gr)
Το πόσο σημαντικός ήταν ο Καποδίστριας και πόσο πολύ ενοχλούσε ως κυβερνήτης τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής του, αλλά και πόσο παρασκήνιο υπήρξε γύρω από την δολοφονία του και τι ρόλο έπαιξε η Αγγλία σ' αυτήν μπορούμε να το υποθέσουμε και από ένα άλλο στοιχείο: πως –όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ– πολλά από τα αρχεία που υπάρχουν στο βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών και αφορούν την υπόθεση, ακόμη και σήμερα, 200 χρόνια σχεδόν μετά, παραμένουν αυστηρά απόρρητα...
Ο Καποδίστριας και οι "σατανικές" πατάτες
Για το τέλος αφήσαμε μία ιστορία που κυκλοφορεί από πολύ παλιά, η οποία εξηγεί –υποτίθεται– το πώς οι Έλληνες γνώρισαν τις πατάτες:
Η πατάτα, λέει η ιστορία, ήταν άγνωστο μέχρι τότε τρόφιμο στην Ελλάδα. Ο Καποδίστριας όμως την γνώριζε, όπως και την νοστιμιά της και τις θρεπτικές της ιδιότητες. Έτσι, προσπάθησε να πείσει και τους υπόλοιπους Έλληνες να την εντάξουν στην διατροφή τους και να μάθουν να την καλλιεργούν. Όμως οι φτωχοί και αγράμματοι αγρότες ήταν αρνητικοί επειδή, λένε, οι Έλληνες είναι από την φύση τους ελεύθερος λαός και δεν ανέχονται κάποιον άλλον να τους υποδεικνύει τι να κάνουν.
Γι' αυτόν τον λόγο, ενώ ο Κυβερνήτης τούς μοίραζε πατάτες, εκείνοι τις πετούσαν. Επειδή όμως ο Καποδίστριας γνώριζε την συμπεριφορά και τον χαρακτήρα των Ελλήνων, περιέφραξε το μέρος όπου είχε αποθηκεύσει τις πατάτες και απ' έξω έβαλε φύλακες να τις φρουρούν. Οι Έλληνες, που είδαν τους φύλακες, σκέφτηκαν πως για να τις φρουρούν σίγουρα θα ήταν σημαντικές, και έτσι τις έκλεβαν. Οι φρουροί όμως είχαν εντολή να κάνουν τα στραβά μάτια, οπότε μέσα σε λίγες ημέρες οι πατάτες είχαν κάνει φτερά!
Έτσι, υποτίθεται, έβαλαν οι Έλληνες τις πατάτες στην διατροφή τους...
Και βέβαια η ιστορία αυτή είναι ένας ακόμα αστικός μύθος αφού, εκτός του ότι έχει νοηματικά κενά και υπερβολές, ταυτόχρονα κυκλοφορούν κι άλλες παρόμοιες ιστορίες και για άλλους ευρωπαϊκούς λαούς (αφού μην ξεχνάμε πως η πατάτα εισήχθη στην Ευρώπη από την Αμερική, την περίοδο των μεγάλων εξερευνήσεων). Πέρα απ' αυτό, από ιστορικά στοιχεία που έχουμε, η πατάτα κυκλοφορεί στην Ελλάδα τουλάχιστον από το 1826 (την συναντάμε για παράδειγμα στην περιοχή του Άργους).
Διαβάστε περισσότερα στα ellinikahoaxes.gr και στην Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.
Πηγές:
Για την δημιουργία της ανάρτησης, εκτός από τις ήδη αναφερθείσες πηγές και το σχολικό βιβλίο Ιστορίας ΣΤ΄,
βοήθησαν –χωρίς να ερωτηθούν...– οι ιστότοποι:
www.kapodistrias.info
www.kathimerini.gr
Βικιπαίδεια 1
Βικιπαίδεια 2
kingscollections.org
aeginafirst.wordpress.com
averoph.wordpress.com
καθώς και το παλαιό βιβλίο Ιστορίας ΣΤ΄, Κεφ. 30 (ΟΕΔΒ 2009)
Κατεβάστε το μάθημα (σε μορφή word) στον υπολογιστή σας. ΚΛΙΚ ΕΔΩ!
Κατεβάστε το μάθημα (σε μορφή pdf) στον υπολογιστή σας. ΚΛΙΚ ΕΔΩ!
Η πατάτα, λέει η ιστορία, ήταν άγνωστο μέχρι τότε τρόφιμο στην Ελλάδα. Ο Καποδίστριας όμως την γνώριζε, όπως και την νοστιμιά της και τις θρεπτικές της ιδιότητες. Έτσι, προσπάθησε να πείσει και τους υπόλοιπους Έλληνες να την εντάξουν στην διατροφή τους και να μάθουν να την καλλιεργούν. Όμως οι φτωχοί και αγράμματοι αγρότες ήταν αρνητικοί επειδή, λένε, οι Έλληνες είναι από την φύση τους ελεύθερος λαός και δεν ανέχονται κάποιον άλλον να τους υποδεικνύει τι να κάνουν.
Γι' αυτόν τον λόγο, ενώ ο Κυβερνήτης τούς μοίραζε πατάτες, εκείνοι τις πετούσαν. Επειδή όμως ο Καποδίστριας γνώριζε την συμπεριφορά και τον χαρακτήρα των Ελλήνων, περιέφραξε το μέρος όπου είχε αποθηκεύσει τις πατάτες και απ' έξω έβαλε φύλακες να τις φρουρούν. Οι Έλληνες, που είδαν τους φύλακες, σκέφτηκαν πως για να τις φρουρούν σίγουρα θα ήταν σημαντικές, και έτσι τις έκλεβαν. Οι φρουροί όμως είχαν εντολή να κάνουν τα στραβά μάτια, οπότε μέσα σε λίγες ημέρες οι πατάτες είχαν κάνει φτερά!
Έτσι, υποτίθεται, έβαλαν οι Έλληνες τις πατάτες στην διατροφή τους...
Και βέβαια η ιστορία αυτή είναι ένας ακόμα αστικός μύθος αφού, εκτός του ότι έχει νοηματικά κενά και υπερβολές, ταυτόχρονα κυκλοφορούν κι άλλες παρόμοιες ιστορίες και για άλλους ευρωπαϊκούς λαούς (αφού μην ξεχνάμε πως η πατάτα εισήχθη στην Ευρώπη από την Αμερική, την περίοδο των μεγάλων εξερευνήσεων). Πέρα απ' αυτό, από ιστορικά στοιχεία που έχουμε, η πατάτα κυκλοφορεί στην Ελλάδα τουλάχιστον από το 1826 (την συναντάμε για παράδειγμα στην περιοχή του Άργους).
Διαβάστε περισσότερα στα ellinikahoaxes.gr και στην Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.
Πηγές:
Για την δημιουργία της ανάρτησης, εκτός από τις ήδη αναφερθείσες πηγές και το σχολικό βιβλίο Ιστορίας ΣΤ΄,
βοήθησαν –χωρίς να ερωτηθούν...– οι ιστότοποι:
www.kapodistrias.info
www.kathimerini.gr
Βικιπαίδεια 1
Βικιπαίδεια 2
kingscollections.org
aeginafirst.wordpress.com
averoph.wordpress.com
καθώς και το παλαιό βιβλίο Ιστορίας ΣΤ΄, Κεφ. 30 (ΟΕΔΒ 2009)
Κατεβάστε το μάθημα (σε μορφή word) στον υπολογιστή σας. ΚΛΙΚ ΕΔΩ!
Κατεβάστε το μάθημα (σε μορφή pdf) στον υπολογιστή σας. ΚΛΙΚ ΕΔΩ!
