Ε΄ ΤΑΞΗ - ΙΣΤΟΡΙΑ - ΕΝΟΤΗΤΑ Β΄
11. Η καθημερινή ζωή στο Βυζάντιο
Η Κωνσταντινούπολη ήταν χτισμένη πάνω σε επτά λόφους, γι' αυτό ένα από τα από τα ονόματα τα οποία χρησιμοποιούσαν γι' αυτήν ήταν "Επτάλοφος".
Ακριβώς επειδή ήταν κτισμένη στους λόφους και επειδή περιβαλλόταν από τις τρεις πλευρές της από θάλασσα -τον Βόσπορο, την Προποντίδα και τον Κεράτιο- τα περισσότερα σπίτια της είχαν θέα προς την θάλασσα.
Στην καλή θέα των σπιτιών συνέβαλε όμως και ο Μ. Κωνσταντίνος, ο οποίος με νόμο είχε ορίσει πως "κανένα κτίσμα δεν επιτρεπόταν να εμποδίζει την θέα των γειτόνων".
Η θάλασσα που την περιέβαλλε και τα διπλά τείχη του Θεοδοσίου την έκαναν απόρθητη πόλη.
Τα λιμάνια ήταν μέρη γεμάτα ζωή. Στους ειρηνικούς καιρούς πολλοί άνθρωποι πήγαιναν εκεί για να ψωνίσουν από τα μαγαζιά ή από τους ψαράδες που πουλούσαν τα προϊόντα τους, ή να φάνε και να πιουν στα καπηλειά που υπήρχαν.
Χώρος συνάντησης και καθημερινής συνάντησης των Βυζαντινών (όπως και σήμερα) ήταν οι πλατείες και οι αγορές της Πόλης.
Η μεγαλύτερη πλατεία, η κεντρική πλατεία, έφερε τον όνομα του ιδρυτή της Πόλης: πλατεία Κωνσταντίνου.
Παζλ!
Συμπληρώστε τα κομμάτια του παζλ, για να εμφανιστεί ένα τμήμα της κεντρικής πλατείας. ΚΛΙΚ στην εικόνα:
Από την κεντρική πλατεία περνούσε η Μέση Λεωφόρος, η μεγαλύτερη λεωφόρος της Πόλης, η οποία κατέληγε στον ναό της Αγ. Σοφίας.
Στην παρακάτω φωτογραφία, βέβαια, βλέπουμε μία άλλη Μέση Λεωφόρο, της πρωτοβυζαντινής Θεσσαλονίκης, αλλά δεν πειράζει! Και η κωνσταντινουπολίτικη Μέση Λεωφόρος κάπως έτσι ήταν: με τις τοξωτές στοές της και τα εκατοντάδες καταστήματά της δεξιά κι αριστερά.
Στην Μέση Λεωφόρο και στην γύρω περιοχή του κέντρου είχαν τα σπίτια τους οι πλούσιοι Βυζαντινοί.
Εκτός από τα καταστήματα, στο κέντρο της Πόλης, αλλά και στις λαϊκές συνοικίες της, λειτουργούσαν και υπαίθριες αγορές ορισμένες ημέρες της εβδομάδας.
Εκεί, εκτός από τους πωλητές διάφορων προϊόντων, σύχναζαν και διάφοροι άλλοι, όπως πλανόδιοι διασκεδαστές.
Την επίβλεψη της αγοράς την είχε ο Έπαρχος της Πόλης. Η δουλειά του ήταν να προσέχει να βρίσκονται τα αγαθά σε επάρκεια, αλλά και σε προσιτές τιμές.
Οι Βυζαντινοί, όπως κι εμείς σήμερα, είχαν πολλές γιορτές, θρησκευτικές, οικογενειακές και δημόσιες. Στα πανηγύρια έτρωγαν, έπιναν, χόρευαν και τραγουδούσαν