ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ΄ (ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ)
ΕΝΟΤΗΤΑ Γ΄: Η Ελληνική Επανάσταση (1821-1830)
Κεφ. 2: H ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΛΔΟΒΛΑΧΙΑ
Το παραπάνω απόσπασμα είναι λόγια του Κολοκοτρώνη όταν, πολλά χρόνια μετά την Επανάσταση, υπαγόρευε τα απομνημονεύματά του στον φίλο του και αγωνιστή του '21 Γεώργιο Τερτσέτη. (πηγή: www.topontiki.gr)
Η Βαλκανική χερσόνησος. Με έντονο χρώμα η Μολδοβλαχία
(Παλαιό βιβλίο Ιστορίας, σελ. 94, ΟΕΔΒ 2009)
(Παλαιό βιβλίο Ιστορίας, σελ. 94, ΟΕΔΒ 2009)
Υπολογίζοντας στην ρωσική βοήθεια, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης τον Φεβρουάριο (22) του 1821 ξεκίνησε από την Ρωσία, πέρασε τον Προύθο (παραπόταμο του Δούναβη και σύνορο Ρωσίας-Μολδαβίας) και, συγκεντρώνοντας εθελοντές πολεμιστές στον δρόμο του, βρέθηκε στην Μολδαβία.
Ο Υψηλάντης περνάει τον Προύθο ποταμό
(Παλαιό βιβλίο Ιστορίας, σελ. 94, ΟΕΔΒ 2009)
(Παλαιό βιβλίο Ιστορίας, σελ. 94, ΟΕΔΒ 2009)
Από εκεί, μαζί με τον ηγεμόνα Μιχαήλ Σούτσο και τους 2.000 περίπου μαχητές που συγκέντρωσε στο μεταξύ, κατέβηκε στην πρωτεύουσά της, το Ιάσιο, όπου και κήρυξε την Επανάσταση.
Στις 24 Φεβρουαρίου κυκλοφόρησε μία προκήρυξη με τίτλο "Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος" με την οποία καλούσε στα όπλα τούς Έλληνες των ηγεμονιών, αφήνοντας ταυτόχρονα να εννοηθεί πως από πίσω του κρυβόταν η Ρωσία.
Στο Κισινάου της Μολδαβίας (Κισνιόβ, Κισινόβ, Κισνιόφ, όπως αγαπάτε...), υπογράφτηκε η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και η επίσημη πρόσκληση των εθελοντών στον ελληνικό αγώνα.
Οι δυσκολίες του Αγώνα δεν άργησαν να φανούν. Εκτός από την αντίδραση των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, που οι επαναστάτες την περίμεναν, ήρθαν και άλλες αναποδιές που δεν τις περίμεναν ή, έστω, ήλπιζαν να μην τους τύχουν:
- Οι μαχητές που συγκέντρωσε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ήταν νέοι και ενθουσιώδεις με τον Αγώνα, αλλά εντελώς άπειροι για πόλεμο.
- Η ξένη υποστήριξη που υποσχόταν στην προκήρυξη δεν ερχόταν.
Αντίθετα, η Ρωσία (η χώρα την οποίαν υπονοούσε) αποκήρυξε τους επαναστάτες και την επανάσταση, για δικούς της λόγους που είχαν να κάνουν με τις πολιτικές ισορροπίες στην Ευρώπη.
Ακόμα χειρότερα, ο τσάρος επέτρεψε στα τουρκικά στρατεύματα να μπουν στην Μολδοβλαχία για να αντιμετωπίσουν τους επαναστάτες. - Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ αφόρισε τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και όσους σχετίζονταν με τις επαναστατικές του ενέργειες ...επειδή οι επαναστάτες "θέλουν να διαταράξουν την άνεση και ησυχία των ομογενών μας πιστών ραγιάδων της πανίσχυρης βασιλείας, κάτω από την προστασία της οποίας απολαμβάνουν τόσα προνόμια ελευθερίας, όσα δεν απολαμβάνει κανένα άλλο υποτελές έθνος ... Να διακηρύττετε παντού την απάτην αυτών των κακόβουλων ανθρώπων και να τους στηλιτεύετε παντού ως κοινούς κακοποιούς και καταστροφείς, επειδή ενεργούν όπως δεν ταιριάζει στον χαρακτήρα του ραγιά.
(el.wikipedia.org) - Οι ομογενείς των ελληνικών παροικιών ήταν αρκετά διστακτικοί να ακολουθήσουν τον Υψηλάντη και τον στρατό του.
- Οι ντόπιοι πληθυσμοί ήταν, για τους δικούς τους λόγους, αρνητικοί έως και εχθρικοί προς τους επαναστάτες.
Παρά τις δυσκολίες, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ξεκίνησε την 1η Μαρτίου 1821 από το Ιάσιο και στα τέλη του μήνα έφτασε στο Βουκουρέστι, την πρωτεύουσα της Βλαχίας.
Στην πορεία του προς τα νότια συγκρότησε τον Ιερό Λόχο, από σπουδαστές ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, κυρίως Έλληνες, οι οποίοι έσπευδαν με ενθουσιασμό να πάρουν μέρος στον Αγώνα.
Η σημαία των Ιερολοχιτών
με τον μυθικό φοίνικα στην μέση και την φράση "Από τις στάχτες μου ξαναγεννιέμαι"
με τον μυθικό φοίνικα στην μέση και την φράση "Από τις στάχτες μου ξαναγεννιέμαι"
Η αποκήρυξη της Επανάστασης και ο αφορισμός του Υψηλάντη, από τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄
Με λιγοστές δυνάμεις, χωρίς βοήθεια από πουθενά και αρκετά ανοργάνωτα, οι Έλληνες και οι φιλέλληνες μαχητές αντιμετώπισαν τον οθωμανικό στρατό σε πολλές μάχες.
Η αποφασιστικότερη μάχη δόθηκε στο Δραγατσάνι (2 Ιουνίου 1821), όπου οι Ιερολοχίτες έβαψαν με το αίμα τους το πεδίο της μάχης, αφού οι περισσότεροι από αυτούς σκοτώθηκαν.
Ο Ιερός Λόχος διαλύθηκε.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, καταδιωκόμενος από τους Τούρκους, πέρασε στην Αυστρία, όπου όμως συνελήφθη από την αυστριακή αστυνομία και φυλακίστηκε.
Αποφυλακίστηκε στα τέλη του 1827, αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί την απελευθέρωση της πατρίδας αφού, εξαιτίας της άσχημης κατάστασης της υγείας του, μετά από δυο μήνες πέθανε.
Λίγο καιρό μετά (στις 17 Ιουνίου 1821) ο αγωνιστής Αθανάσιος Καρπενησιώτης σκοτώθηκε στο Σκουλένι (στην σημερινή Β.Α. Ρουμανία).
Ο τραγικός επίλογος γράφτηκε λίγους μήνες αργότερα, όταν ένα τελευταίο απομονωμένο τμήμα αγωνιστών με επικεφαλής τους οπλαρχηγούς Γεωργάκη Ολύμπιο και Ιωάννη Φαρμάκη εγκλωβίστηκε στη μονή Σέκου. Τότε, ο Ολύμπιος αποφάσισε να ανατιναχθεί μαζί με τους συμπολεμιστές του, ενώ ο Φαρμάκης, μετά από σκληρή αντίσταση δύο εβδομάδων, πιάστηκε αιχμάλωτος και αποκεφαλίστηκε.
Η εξέγερση στην Μολδοβλαχία έσβησε και ο σουλτάνος από τότε έπαψε να διορίζει Έλληνες ηγεμόνες στην Μολδοβλαχία.
Παρ' όλα αυτά όμως η Ελληνική Επανάσταση ωφελήθηκε, αφού δημιούργησε αντιπερισπασμό στα τουρκικά στρατεύματα.
Οι Τούρκοι υποχρεώθηκαν στείλουν στην Μολδοβλαχία μεγάλο τμήμα του στρατού τους και να αφήσουν έτσι –άθελά τους– ελεύθερο χώρο στους Έλληνες της Πελοποννήσου να επαναστατήσουν τον Μάρτιο του 1821.
Πηγές:
Για την δημιουργία της ανάρτησης, εκτός από τις ήδη αναφερθείσες πηγές και το σχολικό βιβλίο Ιστορίας ΣΤ΄, βοήθησαν –χωρίς να ερωτηθούν...– οι ιστότοποι:
Αταξίες στην Άνω Σύρο, Τελευταίο κουδούνι, Σχολικό βιβλίο Ιστορίας,
και το παλαιό βιβλίο Ιστορίας, Κεφ. 18, (ΟΕΔΒ 2009)
Κατεβάστε το μάθημα (σε μορφή pdf) στον υπολογιστή σας. ΚΛΙΚ ΕΔΩ!
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, καταδιωκόμενος από τους Τούρκους, πέρασε στην Αυστρία, όπου όμως συνελήφθη από την αυστριακή αστυνομία και φυλακίστηκε.
Αποφυλακίστηκε στα τέλη του 1827, αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί την απελευθέρωση της πατρίδας αφού, εξαιτίας της άσχημης κατάστασης της υγείας του, μετά από δυο μήνες πέθανε.
Λίγο καιρό μετά (στις 17 Ιουνίου 1821) ο αγωνιστής Αθανάσιος Καρπενησιώτης σκοτώθηκε στο Σκουλένι (στην σημερινή Β.Α. Ρουμανία).
Ο τραγικός επίλογος γράφτηκε λίγους μήνες αργότερα, όταν ένα τελευταίο απομονωμένο τμήμα αγωνιστών με επικεφαλής τους οπλαρχηγούς Γεωργάκη Ολύμπιο και Ιωάννη Φαρμάκη εγκλωβίστηκε στη μονή Σέκου. Τότε, ο Ολύμπιος αποφάσισε να ανατιναχθεί μαζί με τους συμπολεμιστές του, ενώ ο Φαρμάκης, μετά από σκληρή αντίσταση δύο εβδομάδων, πιάστηκε αιχμάλωτος και αποκεφαλίστηκε.
Η εξέγερση στην Μολδοβλαχία έσβησε και ο σουλτάνος από τότε έπαψε να διορίζει Έλληνες ηγεμόνες στην Μολδοβλαχία.
Παρ' όλα αυτά όμως η Ελληνική Επανάσταση ωφελήθηκε, αφού δημιούργησε αντιπερισπασμό στα τουρκικά στρατεύματα.
Οι Τούρκοι υποχρεώθηκαν στείλουν στην Μολδοβλαχία μεγάλο τμήμα του στρατού τους και να αφήσουν έτσι –άθελά τους– ελεύθερο χώρο στους Έλληνες της Πελοποννήσου να επαναστατήσουν τον Μάρτιο του 1821.
Πηγές:
Για την δημιουργία της ανάρτησης, εκτός από τις ήδη αναφερθείσες πηγές και το σχολικό βιβλίο Ιστορίας ΣΤ΄, βοήθησαν –χωρίς να ερωτηθούν...– οι ιστότοποι:
Αταξίες στην Άνω Σύρο, Τελευταίο κουδούνι, Σχολικό βιβλίο Ιστορίας,
και το παλαιό βιβλίο Ιστορίας, Κεφ. 18, (ΟΕΔΒ 2009)
Κατεβάστε το μάθημα (σε μορφή pdf) στον υπολογιστή σας. ΚΛΙΚ ΕΔΩ!