Ε΄ ΤΑΞΗ - ΓΛΩΣΣΑ - ΕΝΟΤΗΤΑ 1
Ο φίλος μας το δάσος
Ο Παπαλάγκι και ο χρόνος
Για τους ιθαγενείς του νησιού Τιαβέα στον Ειρηνικό ωκεανό "παπαλάγκι" σημαίνει "αυτός που πέρασε μέσα από τον ουρανό".
(Οι πρώτοι λευκοί που έφτασαν στο νησί Τιαβέα ήρθαν με ιστιοφόρο. Οι ιθαγενείς βλέποντας το ιστιοφόρο με τα λευκά πανιά μακριά στον ορίζοντα νόμισαν πως ήταν τρύπα στον ουρανό μέσα από την οποίαν εμφανίστηκαν οι ξένοι λευκοί.)
Ο φύλαρχος του νησιού υποτίθεται πως στις αρχές του 20ου αιώνα ταξίδεψε στην Ευρώπη, είδε την ζωή και τις συνήθειες των λευκών και τα περιέγραφε έπειτα στην φυλή του.
Διαβάστε ένα απόσπασμα στο οποίο περιγράφει την σχέση των λευκών, των παπαλάγκι, με τον χρόνο:
«Ο παπαλάγκι είναι πάντα δυσαρεστημένος με τον χρόνο του και κατηγορεί το μεγάλο πνεύμα, που δεν του έδωσε παραπάνω. Οι άνδρες, οι γυναίκες, ακόμη και τα παιδιά, κουβαλούν μαζί τους μια μικρή στρογγυλή πλάκα, στην οποία διαβάζουν την ώρα.
Επειδή ο παπαλάγκι έχει πραγματική φοβία με τον χρόνο του, γνωρίζει πόσες ανατολές ηλίου έχουν περάσει από τότε που πρωτοαντίκρυσε το φως. Αυτό μοιάζει να έχει μεγάλη σημασία, αφού το γιορτάζει με λουλούδια και ένα πλούσιο γεύμα. Όταν με ρωτούσαν, γελούσα: αυτό το μέτρημα είναι επικίνδυνο. Ο καθένας μετρά με αγωνία και όταν έχουν περάσει πολλά ηλιοβασιλέματα, χάνει την χαρά της ζωής και περιμένει να πεθάνει!
Νομίζω ότι ο χρόνος γλιστρά σαν νεράκι απ’ τον παπαλάγκι, ακριβώς επειδή προσπαθεί να τον κρατήσει. Δεν τον αφήνει να έρθει εκείνος ήρεμα κοντά του. Τον κυνηγά με απλωμένα χέρια, δεν τον αφήνει σε ησυχία. Ο χρόνος αγαπά την ηρεμία και την ξεκούραση. Ο παπαλάγκι δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει τον χρόνο, γι’ αυτό και τον κακομεταχειρίζεται.
Εμείς ποτέ δεν παραπονεθήκαμε για τον χρόνο, πάντα τον δεχόμασταν με χαρά και δεν προσπαθήσαμε να τον κόψουμε σε κομμάτια. Έχουμε πολύ χρόνο και είμαστε ικανοποιημένοι μ’ αυτόν. Μακάρι να απελευθερώναμε τον παπαλάγκι απ’ τις στρογγυλές μηχανές».
(Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο παπαλάγκι", εκδόσεις Ύψιλον, Το πήραμε από το amarysia.gr)
Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα στο Περιοδικό!
(Οι πρώτοι λευκοί που έφτασαν στο νησί Τιαβέα ήρθαν με ιστιοφόρο. Οι ιθαγενείς βλέποντας το ιστιοφόρο με τα λευκά πανιά μακριά στον ορίζοντα νόμισαν πως ήταν τρύπα στον ουρανό μέσα από την οποίαν εμφανίστηκαν οι ξένοι λευκοί.)
Ο φύλαρχος του νησιού υποτίθεται πως στις αρχές του 20ου αιώνα ταξίδεψε στην Ευρώπη, είδε την ζωή και τις συνήθειες των λευκών και τα περιέγραφε έπειτα στην φυλή του.
Διαβάστε ένα απόσπασμα στο οποίο περιγράφει την σχέση των λευκών, των παπαλάγκι, με τον χρόνο:
«Ο παπαλάγκι είναι πάντα δυσαρεστημένος με τον χρόνο του και κατηγορεί το μεγάλο πνεύμα, που δεν του έδωσε παραπάνω. Οι άνδρες, οι γυναίκες, ακόμη και τα παιδιά, κουβαλούν μαζί τους μια μικρή στρογγυλή πλάκα, στην οποία διαβάζουν την ώρα.
Επειδή ο παπαλάγκι έχει πραγματική φοβία με τον χρόνο του, γνωρίζει πόσες ανατολές ηλίου έχουν περάσει από τότε που πρωτοαντίκρυσε το φως. Αυτό μοιάζει να έχει μεγάλη σημασία, αφού το γιορτάζει με λουλούδια και ένα πλούσιο γεύμα. Όταν με ρωτούσαν, γελούσα: αυτό το μέτρημα είναι επικίνδυνο. Ο καθένας μετρά με αγωνία και όταν έχουν περάσει πολλά ηλιοβασιλέματα, χάνει την χαρά της ζωής και περιμένει να πεθάνει!
Νομίζω ότι ο χρόνος γλιστρά σαν νεράκι απ’ τον παπαλάγκι, ακριβώς επειδή προσπαθεί να τον κρατήσει. Δεν τον αφήνει να έρθει εκείνος ήρεμα κοντά του. Τον κυνηγά με απλωμένα χέρια, δεν τον αφήνει σε ησυχία. Ο χρόνος αγαπά την ηρεμία και την ξεκούραση. Ο παπαλάγκι δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει τον χρόνο, γι’ αυτό και τον κακομεταχειρίζεται.
Εμείς ποτέ δεν παραπονεθήκαμε για τον χρόνο, πάντα τον δεχόμασταν με χαρά και δεν προσπαθήσαμε να τον κόψουμε σε κομμάτια. Έχουμε πολύ χρόνο και είμαστε ικανοποιημένοι μ’ αυτόν. Μακάρι να απελευθερώναμε τον παπαλάγκι απ’ τις στρογγυλές μηχανές».
(Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο παπαλάγκι", εκδόσεις Ύψιλον, Το πήραμε από το amarysia.gr)
Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα στο Περιοδικό!